04 92 53 98 40
English
Français
Occitan
0 0
Recently added item(s)
No products
Free shipping! Shipping
0,00 € Total
Product successfully added to your shopping cart
Quantity
Total
There are 0 items in your cart. There is 1 item in your cart.
Total products (tax incl.)
Total shipping (tax excl.) Free shipping!
Total (tax incl.)
Collection Flor Envèrsa
- New Selection
- Books
- Music
- Videos - DVD
- Miscellaneous
- Revues, Journaux
Links
View larger 
Òbra en vèrs - Arthur RIMBAUD
L-9782859101225
New
3 Items
Available
12,20 €
Òbras en vèrs - Arthur Rimbaud. Traduct in occitan by J-F. David-Delhomme. IEO Provença.
STATIC BLOCK
Data sheet
| Weight | 0.2 kg |
| Type | Paperback |
| Year | 1991 |
| Language | occitan (provence) |
| Pages | 125 |
| Format | 13.5 x 20.5 cm |
| Distributor | IEO edicions - IDECO |
| Label | CREO Provènça (IEO) |
| ISBN | 2-859101-22-5 |
More info
- Òbras en vèrs. Arthur Rimbaud. 1870-1872
- Traduit en occitan par J-F. David-Delhomme
- Format 13.5x20.5 cm - 125 pages, broché, ocictan (provençal), 1991.
- Autor : Arthur Rimbaud
- Edicions : CREO Provènça (IEO)
- ISBN : 2-859101-22-5
- OFÈLIA (occitan alpenc):
Sus l'aiga calma e niera ente duèrmon las estèlas
La blancha Ofèlia flòta coma un grand lis,
Tot lentament, cojaa dins si lòngs vels...
Dins lhi bòscs luenhs s'auvon de crits de chaça.
Fai passa mila ans que la trista Ofèlia
Passa, blanc fantasma, sus lo lòng flum borre.
Fai passa mila ans que sa dòuça folia
Murmura sa romança al ventolet de lo sera.
L'aura baisa sas possas e desplea a coròlla
Si grands vels cunats doçament da las aigas;
Lhi sàlitz freiçonants ploron sus son espatla,
Las canas se clinon sus son grand frònt sumiaire.
Las nimfeas flapias sospiron a son entorn;
Revelha de bòt, dins una vèrna que duèrm,
Qualque ni, d'ente escapa un pichòt fremin d'ala
- Un chant misteriós tomba da lhi astres d'òr. - OFÈLIA (provençal rodanenc):
Sus l'aiga quieta e negra onte dòrmon d'estèlas
La blanca Ofèlia antau qu'un grand ili, flotant,
Vai lentament couchada entre sei lònguei telas...
- Ai bòscs luenchs d'alalís s'ausisson mentretant.
Despuei mai de mila ans passa, blanca trevança,
La trista e doça Ofèlia, e son baujum, tot bas,
A l'aureta dau vèspre alena sa romança,
Despuei mai de mila ans, lòng dau fluvi negràs.
Lo vent, baisant sei sens, desplega a cha petala
Son grand veu per lo flux molament breçolat;
Lei sauses fremissènts li ploran sus l'espatla,
Sus son grand frònt ensier la sanha a pendolat
Autorn d'ela un sospir de lòtus fleis s'exala.
Desrevelha de còps un nis, e de la paur
Fusa, au verne endormit, un pichòt fremin d'ala:
- Un cantar misteriós plomba deis astres d'aur.
Reviews
No customer comments for the moment.
Customer reviews
Reviews about this product
Pauline K.
Published 08/01/2019 à 08:48 (Order date: 15/12/2018)Plan polit
- Botiga B.
Published 28/11/2018 à 10:38 (Order date: 21/11/2018)De belles poésies de Rimbaud, en occitan !
