Sèt pans – ATS 25 - Leon Còrdas

Sèt pans - Leon Còrdas – ATS 25

... Cal dire una causa : cò de Merlac e d'autris lo pan es una besonha que se manja, ni mai, ni mens. N'an totjorn agut a posita sus la taula e pòdon pas comprene de lo veire mesurat. Ieu me tòca çò que disetz perqu'al meu ostal se n'es patit. Lo paura mon paire quand disiá que se seriá mes a genolhs davant una tina de vin novèl, voliá dire la soca que lo fa, la tèrra que lo noiris e lo solelh que l'amadura. Voliá dire son content. Voliá dire tanben lo viure de totis. Perque tot aicí nos ven del vin... Quand la filloxèra tuèt la vinha èremcinc dròlles a l'ostal, ieu lo pus jove, e l'ainat tot just s'aviá la fòrça de téner l'esteva. Mon paire desrabèt las socas e anèt trabalhar a la jornada a las Molèiras – una lèga anar, una lèga venir. En arribant de vèspre e a còp de dimenges adjudava l'ainat a tornar plantar. Amb çò que ganhava mon paire caliá manjar e tot. Cada jorn,en passant a Raissac, portava un pan e lo pagava. Ne manjàvem pas mai. Lo dissabte ne portava dos mas lo del dimenge èrra de sobre, sa jornada lo pagava pas, caliá estalviar los autris jorns per lo comprar. Encara l'ausissi lo paure mon paire : « Cal sèt pans per passar la setmana, un per cada jorn, e lo darrièr es lo que mai còsta de pagar. »

Un roman que pareis mai de 25 ans après èsser estat escrit, que despuèi 15 ans n'aviái donat e pas pus resvist lo manuscrit, aviái pensat que i auriá de causas a reprene, de rasons a donar pel legeire de 1977.

Roman de la collection A Tots 25, IEO Edicions - IDECO.