Figuras dau poèta e dau poèma dins l'escritura occitana contemporanèa - Felip Gardy

Figuras dau poèta e dau poèma dins l'escritura occitana contemporanèa - Philippe Gardy

Occitans texts - Marcela Delpastre, Mas-Felipe Delavouët, Bernat Manciet, Renat Nelli.

Dins lo debanar de l'escritura poëtica, un moment important es lo que finís per s'inscriure dins lo tèxt, d'un biais mai ò mens vesedor e mai amb d'insisténcias cambiadissas, la figura ela dau poèta. L'escritura poëtica, ansin, pren sa plaça dins touta una tradicion fòrça anciana, que remonta ai figuras de Dàvid, lo saumista, coma a aquela d'Orfèu, e mai afortís sa pròpria identitat dins aqueu lòng camin seguit a fiu de sègles.

Tres poètas mai que mai, e d’elei pas que tres poèmas, e mai cortets puslèu, son estats causits aicí coma mòstras especialament espectaclosas, nos a semblat, d’aquelei moments d’epifania. Aquelei tres poèmas e seis autors, Marcela Delpastre, Mas-Felipe Delavouët e Bernat Manciet, marcan totei d’etapas fòrtas e ricas dins lo debanar de l’escritura poëtica en occitan dau sègle vint. Aquelei tres poètas, d’una soleta generacion, la que nasquèt ais entorns deis ans 1920 d’aqueu sègle ara finit, son generalament considerats coma d’escrivans que son òbra faguèt e contunha de faire data. Per elei tres, l’escritura poëtica representa, se pòt pensar, un cimèu de son escritura, maugrat l’importància qu’an pogut acordar a d’autrei biais d’escriure, teatre ò racònte en pròsa, ai limits dau « roman » classic, per exemple.

Poèta e poëtician màger de l’escritura occitana dau sègle vint, renat nelli ajuda a faire lo ligam entre aquelei tres poètas e lei singularitats de son identitat imaginària.

The author:

Philippe Gardy was born in 1944 in Châlon-sur-Saône, in a family where Occitan and Catalan were regularly spoken. Philippe Gardy began writing in the French language in the mid-1960s in Nîmes, with Professor Robert Lafont.
As a teacher of French and Latin, he then turned to research at the CNRS, while continuing to teach at the Paul Valéry University in Montpellier. His research is mainly devoted to Occitan literature and the social uses of language, with a particular but not exclusive interest for writers (especially poets) from the Baroque and Mannerist period in Provence and Languedoc, and more recently, of the XXth century. As a researcher, Philippe Gardy was the founder, in 1977, of the sociolinguistic journal Lengas, of which he was the director.
He collaborated in several Occitan literary magazines (Viure, Amiras, Dire, La Revista occitana, until their disappearance, Oc, Reclams). He directed Jean-Paul Creissac and Jean-Claude Forêt, editions Jorn, and was the moderator of the Pròsa occitana collection by the editions Trabucaïre de Perpignan.
Author of collections of poetry (L'Ora de paciéncia, 1965, Lo Païsatge endemic, 1982), he also writes short stories: La Dicha de la figuiera (2002); Mitologicas (2004), A la Negada (2005).

A book in Occitan without French translation.


Editions Jorn.