L'aubre de vida - Reinat Toscano

L'aubre de vida - Reinat Toscano

Una istòria estranja d'experiéncias scientificas, de clonatge, etc., ambé una enquista menada per un jornalista.

Un misteriós professor trabalha dins un laboratòri secret pas luènh de Brinhòdas, dins lo vilatge dau Vau. Un jornalista locau tempta d'i vèire clar dins aquel afaire... Un roman d'anticipacion que podrié ben èstre rapidament despassat per la realitat...

Illustracion de cubèrta: LOBÉ
La basa dau roman es una novèla en niçard: Retorn.

Edicions Auba Novèla, 2004. I.E.O. 83.

Avertiment dau roman:

Me díson Milo. Milo Levesque. Es ben possible que coneisses mon nom, bòrd que siéu estat jornalista per un quotidian locau, LO CORRIER DAU VAR. Dau rèsta, i trabalhavi au moment dei fachs que vau contar dins lei paginas presentas.

Dirai per començar qu'ai pas per abituda de contar de cracas. Pas dins lo mestier qu'es totjorn estat lo mieu… Pòdi meme dire que cadun a totjorn reconeissut que siéu totjorn estat un tipe drech e seriós, un tipe qu'a totjorn fach son trabalh onestament e objectivament.

Tot aquò per te dire que te faudrà legir çò que seguisse mé l'atencion mai granda. Aquélei paginas son mai que segur çò qu'ai escrich de mai important dins ma vida, en là de tótei leis articles qu'ai poscut signar dins ma carriera jornalistica. Te faudrà legir tot atentament e t'en faire testimòni à l'entorn de tu. Sobretot dins lo cas que m'arribèsse quauqua mauparada. E aquela eventualitat se deu pas escartar, te l'asseguri! Lo comprendràs quand auràs legit tota l'istòria.

Bessai te diràs qu'ai fòrça imaginacion per inventar una istòria pariera. Bessai meme que te demandaràs çò qu'aviéu begut ò fumat lo jorn qu'ai pantaiat tota aquela istòria.

Te dirai qu'es tambèn çò que me siéu pensat de l'òme que m'a contat d'aguer viugut aquela aventura espantanta. Mai bevi pas e fumi pas, e tot çò qu'ai poscut verificar m'a confermat qu'èra pas una galejada ni una farlabica per revistas à sensacions…

Devi dire qu'après enquista e après tot çò que m'es arribat dau jorn qu'ai ficat lo nas dins aquel afaire, siéu arribat à la conclusion que l'òme m'avié pas mentit.

De segur, i a de causas que se pòdon plus verificar, perqué, entre temps, d'únei personas son mòrtas e d'úneis endrechs son estats destruchs ò transformats, per volontat deliberada d'escondre lei pròvas ò simplament per ignorància.

Ma ieu, convençut de l'importància d'aquel afaire, ai decidit de rendre public tot çò que m'es vengut à coneissença. Lo monde dévon saupre.