Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus - Patrici POJADA

Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus - Patrici POJADA

Patrimòni cultural e lingüistic, los noms de lòcs contenon d'elements importants de l'istòria dels òmes. I a una necessitat a los servar e los far conéisser dins la lenga pròpria del país e es per aquò far qu'aqueste Repertòri toponimic de las comunas de Miègjorn-Pirenèus es estat concebut. S'i tròba la forma occitana en grafia classica e la prononciacion del nom de caduna de las 3019 comunas e d'unes autres nogalhs de populacion de la region.
A partir d'una primièra collècta de donadas amassadas per cercaires e associacions, la sintèsi d'aqueste trabalh es estada fisada pel Centre de ressorsas occitanas e miègjornalas a Patrici Pojada, professor d'occitan e d'istòria-geografia dins l'Acadèmia de Tolosa, mèstre de conferéncias en istòria modèrna a l'Universitat de Tolosa-Lo Miralh e autor de mantun obratge sus la lenga occitana.
Instrument practic de l'Esquèma de desvolopament de l'occitan votat per la Region Miègjorn-Pirenèus, aquel repertòri vòl ajudar tot particularament las institucions e collectivitats concernidas a metre en plaça una senhalizacion bilingua, biais mannat de far conéisser a totes aqueste patrimòni plan ric, de lo far viure, e de contribuïr a exprimir la personalitat de cada territòri de la nòstra region.

CROM - Centre de Ressorgas Occitanas e Miègjornalas.
Edicions Loubatières.

L'autor:
Patrici Pojada es professor de las universitats en istoria moderna, responsable de l'UMR 5136 FRAMESPA a l'universitat de Perpignan. Ses recherches actuelles portent sur le commerce, les réseaux commerciaux et la mobilité commerciale dans le sud du Royaume de France et dans la péninsule Ibérique à l'Époque moderne. Il est membre du comité éditorial de plusieurs revues dont Les Annales du Midi, Manuscrits (Université autonome de Barcelone) et Diasporas.


Los noms de lòcs son una part del patrimòni cultural e lingüistic. Los servar e los far servir dins la lenga pròpria del país es una necessitat coma ja o precisava lo Conselh d’Euròpa, dins un tèxt del 7 d’octobre de 1981, que preconizava « l’adopcion progressiva, se s’escai conjuntament amb la denominacion venguda usuala, de las formas corrèctas de la toponimia, a partir dels lengatges originals de cada territòri ». Conscienta de las jògas importantas que i a a salvagardar e promòure la toponimia regionala, la Region Miègjorn-Pirenèus organizèt en 2003 una jornada sul tèma « Toponimia e aprofeitament del territòri ». Foguèt l’escasença de far conéisser unas experiéncias que concernissián de lengas minorizadas e de menar una reflexion sus de vias a seguir.
Qualque temps apuèi, a la tardor de 2007, lo collòqui que se debanèt a l’Ostal del Departament de Gèrs, a Aush, n’es, d’un biais, l’esperlongament e l’aprigondiment. Organizat cotria per l’IEO (Institut d’Estudis Occitans) e lo CROM (Centre de Ressorsas Occitanas e Meridionalas), aquelas doas jornadas permetèron, al còp, de soscar als metòdes de la toponimia e de presentar d’experiéncias concrètas en Occitània (dels Alps als Pirenèus, coma auriá pogut dire Mistral, en passant per Lemosin) e dins d’autres territòris ont se parlan de lengas diferentas del francés : Bretanha, Euskadi nòrd, Catalonha del Nòrd.
Los esfòrces per organizar aquel collòqui se faguèron pas de bada. A penas qualques meses son passats que ja las seguidas apareisson. D’efièit, lo CROM e l’IEO venon d’editar e difusar, en particular amb lo sosten del Conselh regional de Miègjorn-Pirenèus e del Conselh general de Gèrs, un document practic destinat a sensibilizar las comunas e las collectivitats localas sus las possibilitats d’accions en matèria de toponimia e de senhalizacion bilingua. La Region sosten tanben la publicacion del primièr repertòri toponimic de Miègjorn-Pirenèus que porgirà, per cada comuna, la forma occitana del nom e la siá prononciacion. La reflexion es avançada, la matèria es prèsta a èsser utilizada, los fondaments d’un trabalh de fons son
establits. Desirem, ara, que totes aquestes primièrs trabalhs tengan lor promessa e permetan d’anar mai luènh sus la via de la dignitat de la lenga occitana e de la siá socializacion.