Recently added item(s)
Aucun produit
Liames
L-9782378630201
New
This product is no longer in stock
27,00 €
Contes d’Aubrac, culhits per M.L. Tenèze. Mai de cinquanta contes d’aquelas nautas tèrras d'Aubrac, entre Avairon, Cantal e Lausèra : un tresaur de racontes e de paraula populara de descobrir ! Edicion de J. Bru et J. Eygun. Letras d'òc.
Type | Broché |
Année | 2019 |
Lenga | Francés + Occitan Lengadocian |
Pages | 368 |
Format | 16 x 24 cm |
Distributeur | Letras d'òc |
Label | Camins |
ISBN | 978-2-37863-020-1 |
Contes d’Aubrac - Marie-Louise Tenèze
Aquestes contes foguèron enregistrats en occitan, en Aubrac, al moment de la granda enquèsta del CNRS de las annadas 1960 per Marie-Louise Tenèze e Alain Rudelle. Demorats inedits dusca al jorn d'auèi, son ara editats, après mai de 50 annadas d’oblit, per Josiana Bru, especialista dels contes populars e coautritz del "Catalogue du conte populaire français".
Demièg los cinquanta contes d'Aubrac, trobaretz de contes meravilhoses, de legendas, de contes per rire, de contes de dracs o de lops, de contes de bèstias : tot un tresaur de racontes d'aquelas nautas tèrras d'Aubrac, entre Avairon, Cantal e Lausèra, e la paraula dels contaires e contairas d'aquel terrador singular.
Edicion bilingüa : tèxtes occitan e francés en regard.
Amb presentacion dels contaires e mai un indèx e una classificacion dels contes per Josiana Bru.
Colleccion Camins, edicions Letras d'òc.
L'autor:
Originaire de Lorraine, Marie-Louise Tenèze (1922-2016) fit des études de Folklore, Germanistique et Études romanes puis de Littérature. Ethnologue au CNRS et au Musée national des arts et traditions populaires, elle y prend en charge en 1956 le chantier du Catalogue du conte populaire français, de Paul Delarue.
De juillet 1964 à la fin de l’été 1966 elle réalise sur le plateau d’Aubrac une enquête de littérature orale durant laquelle elle enregistre, en français et en occitan, un important corpus de récits dont elle étudie les processus d’engendrement et de transmission. Son oeuvre, rigoureuse et novatrice, la place parmi les grands théoriciens de la littérature orale de l’Europe.
Josiana Bru, qu’a tribalhat sus las cuelhudas de literatura populara d’Antonin Perbòsc (1861-1944) miadas en Gasconha e en Carcin. Aimadora deus contes e deus contaires, qu’amassa la mestior de la seguida deu « Catalogue du conte populaire français » iniciat per P. Delarue e M.-L. Tenèze.
Qu’ei tanben editora d’arreporèrs e de mimologismes (conterilhòts gessits deus crits d’animaus) d’Antonin Perbòsc e de recuèlhs de contes de Perbòsc (Contes licencieux de l’Aquitaine), d’Andriu Lagarda (Contes occitans, 2005), de J. Boisgontier (Contes de Garona, Letras d’òc, 2009) e deus contes de Combarogèr amassats per Antonin Perbòsc (Au país de la gata blanca, 2013).
Demoran suu talhèr la publicacion deus contes amassats en Aubrac per M.L. Tenèze.
Article de premsa:
D’unes dison que lo reviscol d’Aubrac ven d’aquí.
Çò segur es que, dins las annadas 60, lo CNRS e lo Musèu nacional de las Arts e Tradicions popularas menèron sus Aubrac e sos tres departaments (Avairon, Losèra, Cantal) un programa de recèrcas. L’enquèsta collectiva faguèt venir sul planastèl un vintenat de cercaires dins d’especialitats divèrsas : geografia, geologia, etnologia, etnografia, agronomia, ecologia, economia, lingüistica…
Es aital que, de 1964 a 1966, arribèt Marie-Louise Tenèze (1922-2016), etnològa, especialista, ja, dels contes de tradicion orala e de lor classificacion… que recampèt en francés e en occitan (e mai coneguèsse pas la lenga) de contes, d’istòrias e tradicions…
Perqué venián aqueles cercaires sus Aubrac ? Per servar quicòm qu’anava desaparéisser : l’amontanhatge, los masucs, las tradicions… Mas èra pas òra de passar del musèu e del folclòre a l’avenidor ? Los cambiaments, ja, èran aquí…
La totalitat de las enquèstas foguèron publicadas ; la publicacion comencèt en 1970 e s’acabèt en 1986 ; al total uèch tòmes.
Aqueles volums anèron sovent dins las bibliotècas… saique plan sovent i dormiguèron, tranquils. Question : levat qualques excepcions personalas, quantes foguèron sus Aubrac a los aver legits, quantes a los legir uèi ?
Mas l’essencial èra ja fach dins las mentalitats : se tant de cercaires davalavan de París per estudiar la region, aquò èra que i aviá aicí de riquesas. Òm podiá aver l’estima de se, èsser fièrs : se podiá far quicòm !
Tornem als contes e a Marie-Louise Tenèze, mai de cinquanta ans aprèp… Letras d’òc ven de publicar, jol títol Contes d’Aubrac, un pauc mai de cinquanta contes, amb la transcripcion dels enregistraments d’epòca, sens cambiar res ni de qualques francismes, ni d’esitacions o bruches de l’environa sus una pagina ; sus l’autra pagina una revirada mot per mot en francés. Un trabalh d’edicion realizat per Josiane Bru, etnològa que trabalha a l’École des Hautes Études en Sciences Sociales (Centre d’antropologia, Tolosa), una autra especialista dels contes populars…
Çò qu’interessèt Marie-Louise Tenèze son, plan segur, aqueles sovenirs e racontes de tota mena dels ancians d’Aubrac, mas tanben lor biais de contar ; avián una sola consigna : dire pas que çò qu’avián entendut e doblidar çò qu’èra estat legit… Foguèron enregistrats, de còps filmats e fotografiats pendent que contavan.
Aital se pòt comprene melhor la transmission d’una cultura e la plaça de la tradicion orala e de sos contaires.
L’interès d’aqueles Contes d’Aubrac es evident : las istòrias e legendas, los racontes e sovenirs mas encara lo biais de contar, la lenga.
D’unes racontes son coneguts endacòm mai, d’autres prenon una coloracion locala, d’autres encara son del luòc. D’unes, per exemple, parlan de la legenda del lac de Sant Andeòl, de la campana dels perduts o dels monges del monastèri-espital (e pas totjorn a lor avantatge !) sul famós camin de Sant Jaume…
Tot un país, en contant, se conta el meteis.
Critica d'Yvon Puech, dins Lo Diari dau 17 genièr de 2020.
Aucun commentaire n'a été publié pour le moment.
Contes d’Aubrac - Marie-Louise Tenèze - Ensenhador (taula)
Download (1.08M)