Dafnis e Alcimadura e L'operà de Frontinhan

Dafnís e Alcimadura (Mondovila) seguit de L'operà de Frontinhan (M. Fizes)

edicion critica e comentaris de Joan Larzac.

Lo patrimòni teatral occitan : dos operàs en lenga d'òc, de pastoralas, dels sègles 17 e 18.

L'Operà de Frontinhan, de Micolau Fizes (1648-1718), foguèt probablament jogat en 1678 per las fèstas en l'onor de la Patz de Nimèga. Aquò's una comèdia plena de vam sus una intriga manlevada a la pastorala (una maire vòl maridar sa filha Françon amb un vièlh plan ric).

Dafnís e Alcimadura, de Joan-Josèp Cassanea de Mondonvila (1711-1772) aguèt un succès triomfal per sa representacion en 1754 davant lo rei, a Fontainebleau, avans de raionar per Occitània tota. La musica es de granda qualitat e la pèça plena de gaubi : "une intrigue simple, des personnages bien campés, une fraîcheur générale d'écriture." L'autor aviá sens dobte per tòca "d'enrichir la culture d'oc d'un divertissement de style supérieur... C'est une réussite dans le cadre un peu conventionnel, ici régénéré, de la pastorale musicale." (Nouvelle histoire de la littérature occitane, R. Lafont e C. Anatole)


Coleccion A Tots n°67, IEO edicions.


Lo libre presenta los tèxtes occitans de las comèdias, illustrats en negre e blanc de fac-similes de documents, mai pas las particions, de telecargar aqui.

4en de cobertura de Jordi FRECHE (Deputat - Cónse de Montpellhièr):

Dins l'endrechièira que traçava lo restabliment dau nom occitan de nòstras carrièiras a costar de son nom francés, la represa de l'operà occitan de Mondonvila, après dos sègles de proscipcion a l'aficha, marca a quinte ponch nòstra Municipalitat entend preve au seriós la signatura unanima que donèt a la peticion de l'I.E.O. per l'occitan lenga nacionala a costat dau francés.

Au sègle XVIII °, l'occitan era pertot, alevat —  e sicii ben plaçat per o saber — dins los textes administratius que se'n fai las tèsis d istòria economica. Lo còp d'engeni de J.J. Cassanea de Mondonvila foguèt de lo faire cantar en preséncia dau Rei, a Fontainebleau. Ara s'agis d'organisar lo retorn au Païs d 'una lenga que d'un pauc mai la vergonha la te derrabava e mai de las bocas dau pòple.

E òc, servirià pas a ren de formar d'especialistas de l'occitan coma i a d'especialistas de lengas estrangièiras o de lengas mòrtas. Trahalham pas a auborar un musèu, quand foguèsse viu: me sembla pas ni inversemblable, ni injuriós per l'unitat nacionala, que l'occitan deman siàgue parlar a costat dau francés per la generacion de nòstres enfants, emai deis enfants qu'aculhirà, coma totjorn o sachèt faire, nòstra terra d'Oc. L'obertura de « Calandretas» n'es lo gatge, coma Dafnís la promessa.

Edition originale de la partition de Daphnis et Alcimadure:
Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville, Daphnis et Alcimadure, pastorale languedocienne dédiée à Madame
la Dauphine, Représentée à Fontainebleau devant leurs Majestés les 29 octobre, 4 novembre 1754 et par
l’Académie royale de musique le 5 janvier 1755, Paris : Bayard, Vernadé, 1755.

Extraches de l'operà-ballet (Prolog - Les jeux floraux):