Las tres pomas d'irange - Andrieu Lagarda

Las tres pomas d'Irange - Andrieu Lagarda

Un força beu obratge calligrafa per Sofia Vissière, d'un conte meravilhós d'Andrieu Lagarda, dispo amb un CD legit per Serge Carles.

A la debuta… un dels prumiers trabaus de Sofa Vissière: Las Tres Pomas d’irange, conte occitan de la tradicion orala. 

Dispo en libre solet o en libre-CD.

Edicions Letras d'òc.

Article de premsa:

Sabètz ço qu’es una poma d’irange ? Puslèu una poma o un irange ? Un frut o quicòm mai ?
De segur, es un objècte meravelhós, un present de l’autre monde…
Lo conte d’Andrieu Lagarda Las tres pomas d’irange es un vertadièr conte fadièr, tradicional e un pauc modèrn tanben. Coma tot conte, aquel se dubrís ambe la formula classica « I aviá un cop », e s’acaba ambe una fin urosa facha d’amor. Entre las doas seguissèm un jove prince, que deu adobar una malafacha. E, logicament, aquela malediccion es estada prononciada per una òrra masca.

Lo jutjament es terrible :
« Coneisseràs ni repaus ni patz que non ajas trobat las tres pomas d’irange »
Mas cossì aquò poguèt arribar ? Nòstre eròi, qu’èra partit a la descobèrta del monde, se tròba cap e tot despoderat davant aquela sorna situacion. Trobarà la fòrça de lutar contra sa destinada ? Cossí arribarà a se sortir d’aquel mal pas ? O descobriretz en legissent aquel raconte, perfèctament escrich per Andrieu Largarde, lo mèstre dels contes occitans, que capita encara de nos far saunejar e soscar.

Lo plaser de legir aquel subrebèl obratge, ven tanben de las polidas illustracions. Bicromaticas en roge e negre, las vint-e-tres serigrafias son entièrament realizadas a la man. E lo tèxt es estat calligrafiat un pauc al biais dels libres pels mainatges. Sophie Vissière a fach sas pròvas, qu’illustrèt, entre autres, Lo Capaironet roge o encara Lo Rei de las Agraulas, a las edicions Letras d’Òc.

Ambe Las tres pomas d’irange, auretz la causida : de legir en occitan, de vos far ajudar de la traduccion en francés o d’escotar la lectura del conte per Sèrgi Carles enregistrada sul CD.

Article de Marion Laignelet, dins Lo Diari, lo 13 abril de 2020.