La lenga per present - Joan-Pèire BAQUIÉ

La lenga per present - Joan-Pèire BAQUIÉ

L’i es un temps en la vida dont siatz convint que cen que fètz compendia en quauqui accions tot cen que vos a semblat important.
De segur, au delà dei valors que pòrtan la familha, lo grope social, la vida professionala… Ancuei après aquesti annadas passadi a sostenir e desfolopar l’occitan, persegui aquesta accion, axo essencial dei mieu preocupacions.

L’occitan, lo parli, l’escrivi, l’ensenhi, l’apari, brefle fa partida de la mieu vida. Es estat lo gran regal de mon paigran vengut viure e travalhar a Niça despí la sieu valada occitana d’Itàlia (Val Grana). Es eu que m’a trasmés la lenga e li devi totplen.

Per ieu es lo liame tra la memòria e lo present. La lenga d’òc, la vivi au quotidian en lo cèucle familial embé ma frema, ma filha e mon fiu, la familha, emb’ai amics, embé tota la chorma l’Institut d’Estudis Occitans dau 06.

Au mai luenh regarji en lo passat, mi siáu sempre interessat a la lenga e la cultura occitani. A uèch ans crompavi per la fèsta dei paires un tira-taps emb’una niçarda pintada sobre ; a vint ans èran d’obratges en lenga au festenau dau libre de Niça. Mi marquèri la mema annada dins un cors de lenga e anèri pi sègre de cors a la
facultat de Niça per l’i passar un doctorat. Embé d’amics fonderiam l’associacion « Lo Gramon », una marrida èrba se si pòu dire, que non si laissa derabar e que li sieu raïç regrelhan mai luenh au gran dam dei jardiniers. Venguèri sòci de l’IEO-06, pi secretari, president e president onorari au jorn d’ancuei.

Curiós, siáu meravilhat per tot cen que pòu unir lo monde. Lo mieu gran pantais seria la reconoissença dei lengas de França embé una lei quadre e la ratificacion de la Carta dei Lengas Minorizadi. Esperi de lo veire un jorn. Mas lu politics son timorós. A
nautres de lu convíncer se volem donar un avenir a la lenga occitana, aquesta lenga milenària.

Ancuei, a la demanda dau president Joan-Pèire SPIES e dau C.A. de l’IEO-06, vos prepaui la lectura de quauqui crònicas que parlan de ieu, de la mieu familha, dau país e de mai luenh. Son finda de tèxtos de cançons e de pichini recercas qu’an servit a alimentar li crònicas setmanieri de Resson d’aquí, de Ribon-Ribanha, dau site de l’IEO-06 de maniera generala.

Illustracion de cubèrta : reproduccion d’una òbra de Celina Baquié

Edicions IEO 06.