La nuèit, lo jorn - Ulisses Azibèrt

La nuèit, lo jorn - Ulisses Azibèrt

Tu, ma sòrre, ara qu’as daissat la branca coma l’aucelon que pren la volada, sabi que, coma ieu, ba saupères tot tre la debuta sens ba saupre, e que visquères dins aquel ressentit curiós que la realitat èra pas la realitat a de bon, qu’una engana s’èra enfurgada aquí dedins coma un escòrpi jos una pèira de la garriga.

Version francesa de l’autor.

Edicions L'aucèu libre.