Anamorfòsis - Florian Vernet

Anamorfòsis - Florian Vernet

L'anamorfòsi ? Un imatge desformat volontàriament, que pòt reconéisser qu'en l'agachant jos un angle particular, una illusion d'optica, un trompa-l'uèlh…  
Aqueste títol vos dona una mena de clau de lectura d'aquel recuèlh de dètz e nòu novèlas.

E…rau! edicions (IEO Erau).

L'autor:

Florian Vernet nascut a Besièrs en 1941. Longtemps ensenhaire e formator dins l’Academia de Niça, director del departament d’occitan de l’Universitat Paul Valéry de 1996 a 2006. Professor emerit. lexicològue e gramatician. Membre de l’Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber, del CPLO e de l’Academia Aranesa.
Autor de romans policièrs (E Freud dins aquò?, My name is degun, Suça sang Connection, Ont’a passat ma Planeta, Popre ficcion, Metaf(r)iccion a Collision City, de recuèlhs de novèlas (Qualques nòvas d’endacòm mai, Miraus escurs, Vidas e engranatges, Fin de partida), de romans barròcs (J@rdin de las Delícias.com, La Nau dels Fòls, Cachavièlha psicomotritz) e de contes pels dròlles (La Princessa Valentina e autres contes, Lo Grand secret de las bèstias, Contes a rebors).

Presentacion del libre per l'autor el meteis:
Tota ma vida, coma persona e coma escrivan (50 ans d’escriptura entre recuèlhs de novèlas e romans!) se serà debanada entre dos monds al còp vesins e diferents : opausats a vegadas, conflictuals, superpausats d’autras, mesclats, risolièrs o tragics, frairals e complicis o ferotjament antagonistas.
Aqueles escrits son lo rebat de tota una existéncia, deformat, caricatural o barròc mas a la vertat rebat de la realitat tala coma n’ai la percepcion mai correnta, çò qu’explica la màger part, caotica, de las tematicas que son estadas e que demòran las miás. D’autres diràn : las obsessions. Lo rebat cèrtas, mas subretot la traça mai prigonda e significativa de la percepcion qu’ai de la realitat ont vivi, e qu’a donat son nom a aqueste darrièr recuèlh : anamorfòsis.
Avèm totes dins los uèlhs de la memòria aqueles quadres fabuloses ont Salvador Dalí jòga amb las illusions d’optica, per ieu es parièr, levat que non es un jòc, es lo biais qu’ai de percèbre una realitat dobla, forçat que soi de la far passar dins un mejan d’expression qu’es unic.