Aquò ritz quand plòu - Ramon Busquet

Aquò ritz quand plòu - Ramon Busquet

Libre de poësias : Pluma de vent, paièr de sabla, Rai d'aquò e de quicòm mai, D'òc e d'enlòc.

Colleccion Messatges, IEO edicions.

Extrach de la prèfaci de Robert Lafont:

Un poëta occitan que dau francés tòrna a la lenga d'òc. Lèu dich ! Quau recupèra quau ? La comunitat nòstra una vòtz que i èra deguda ? ò l'òme son identitat de paraula, gairebèn son èime fons tant de tèmps subrondat de cultura apres ? Lo cantaire cantava faus, totjorn un pauc a costat de la nòta ? Ara que n'acaba amb çò de bescaire e de tòrt ?

Ramon Busquet nos aprèn que l'evolucion d'una destinada poetica es pas tan simplassa e s'assabora de mai de riquesas matisadas. E primièr de tot, nos cau assenhalar dins una òbra anteriora, escricha en lenga francesa, çò que s'assemblava ja a l'òbra occitana : una referéncia iberica, castelhana mai que mai, çò pense. Busquet es d'aquelei, question de generacion tant coma de cultura, que veguèron lo continent europenc arquitecturat dei grandei massas auturosas, Hernández, Lorca, Alberti, Jiménez. Es aquí qu'aprenguèt lo rapòrt de la cèrca contemporanèa amb la tradicion populara, de l'estetisme mai agusat amb lo refranh conservat pèr vilas e camins. Recebèt donc de l'espanhòu au francés una leiçon que lei poètas occitans la recebián tanbèn entre 1940 e 1945.