Cantata per Maria Magdalena - Jean-Yves Casanova

Cantata per Maria Magdalena – Joan-Ives Casanòva

Joan Ives Casanova que continua de pausar sus la taula de la literatura occitana e mei grandament de la literatura la soa òbra hòrta, originau e d’exigéncia, autanplan quan s’ageish de poesia o de pròsa. Lo son darrèr opus bilingüe, titolat Cantata per Maria Magdalena, que’ns parla d’un deus personatges mei coneishuts deus Evangèlis. Desliurada deus sons sèt demònis peu Jèsus, que seguí totas las soas peregrinacions entà’s hicar au darrèr d’eth e deus apòstols. Lo son devoament e las soas ressorças, com ac hasèn d’autas hemnas qui èran estadas tanben desliuradas e guaridas, qu’estón grans. Que retrobam Maria Magdalena, clarament mentavuda peus evangelistas, dens los relats de la « Passion deu Crist ». Matèu e Marc que la citan entermiei las hemnas qui assistivan au suplici suu Golgotha. Jan, per venciva, qui estó un deus vertadèrs testimònis de la crucificcion, que precisa de que la hemna e’s tienè « près de la crotz », dab la mair de Jèsus e la sòr d’aquesta (Maria de Clopas).

Edicions La Pantiera.

Estrachs:
Pelegrin ben heureux, non regretis ton viagi
ny d’estre de trop luench vengut à l’harmitagi
que vezes fabricat dedins aquest auenc
Balthasar Burle, vers 1575

de nuech dins la bauma dau serre quand environa lo freg son còs ditz ansin la Magdalena :
« Crist quand de tei plagas lo sang a vujat que de ta carn trissada la dolor s’es bastida
ta Paraula l’ai recebuda dins mei mans gardada sus mei paumes lo temps dau viatge
bacelada sus mar per l’ersejada liurada a la boca sorna de Leviatan e de sei tomples
e quand te l’avèm lavat ton cadavre blanc l’ai celada au còr la doçor de ta carn lisa
mai ara tot aquò es pus qu’un remembre fosc una idèa alunhada de la frejor acerada
que me pren me grafinha m’arpa lo còs e m’avesina de la mòrt venceiritz e sauvadissa
ara que te cèrqui au pròche de ma man a l’esluci de l’estelam a la fonsor de la negrura
ara que mon còs t’es liurat e mon èime t’es destinat encara la reviudariáu ta Paraula
foguèsse ela tanben au batec deis astres lo resson de la votz angelica dei desiranças »