Volutas - Cecila Chapduelh

Volutas - Cecila Chapduelh

Dins un monde artistic, sens maquina e en autogestion completa, l'autora publiquèt son segond recuèlh, un reculhet puslèu: dotze poèmas fargats editats e reprodusits a la man en serigrafia numerotats de 1 a 120.


Edicion bilingüe occitan - francés, tirada a 120 eisemplaris.

Serigrafia a la man per l'artista.


L'autora:

Cecila Chapduelh es nascuda en 1980 dins una familha de paisans sauvatges al sens etimologic del tèrme, entre Lemosin e Perigòrd. Es doncas « perigòrd meitat pòrc, lemosin meitat coquin », tot en vivent d’aquel exostisme a costat de Tolosa luènh de la sèlva, anatz saber perque. Filha d’escrivan, rèira-filha d’un fachilièr-sorcièr-adobaire lemosin, Cecila Chapduelh rejetèt primièr aquela cultura de la sèlva e de sas legendas. Mas aquel monde la ratrapèt per la poesia. Publiquèt en 2015 son primièr recuèlh « A chara o crotz » plen d’interrogacions que la responsa ne sortís pas qu’a l’asard de la peça de moneda tirada, a cara o a crotz. D’interrogacions n’a totjorn, es çò que balha aquí de legir dins aquestas « Chançons de res » seguidas de sos « Retrachs fotosensibles. »
Entre 2015 e 2020 contribuiguèt a las antologias « Paraulas de hemnas » (edicions Reclams) e « Par tous les chemins, florilège des poésies en langue de France » (edicions Au bord de l’eau).
Coma tota escritura es pas forçadament poetica, alimenta dempuèi sièis ans la rubrica « Per la veirina entreduberta » de la revista Lo Diari ont tòrna sortir un libre per lo gaitar d’un biais sensible, amb lo punt de vista d’a l’òra d’ara.
Enfin en 2023, sort son recuèlh « Mina de plomb, mina de ren » editat per Jorn. Recampa de tèxtes en doas partidas, una partida poetica mai o mens ritmada titolada « chançonetas de ren ». Dins la segonda partida, son de traits de personalitat que son presentats jos forma d’un retrait en pròsa. 



Estrach:

Amor de trop
Un còp era una istòria d’amor
La mai trista de las istòrias d’amor
Mai trista qu’amor de luenh,
Dòu, passion esconduda e liasons
impossiblas
Trista de tant es corta
Qu’a pena començada
E crac e crac es desjà chabada
(Volutas, 3)



Lectura d'un estrach per l'autora: