Hortus deliciarum - Michel Miniussi

Hortus deliciarum - Michel Miniussi

Aquelei poemas representan un moment màger de l’òbra de Michel Miniussi coma de sa lectura nòstra : descuberta dau poder de la beutat e de l’amor, espera de sa fòrça sauvairitz. Es aquesta tension entre perdicion e redempcion que balha a jiròni coma ai passatemps la sabor amara dau desesper que vèn amagar, coma en cò de Joan Bodon, l’esper fòu de sauvar la lenga e, benlèu, de trobar per lo biais d’ela son pròpri sauvament. Lo nom d’aqueste recuelh rescond pas forçadament un voler derisòri : lei « jardins dei delícias » fasián flòri en cò dei mistics medievaus, exercicis d’enauçament esperitau. Qu’es au fons d’aqueu jardin que se devinha un univers ideau, lo que l’amor e la beutat i tornan trobar son ròtle de redempcion. (Frederic Voilley)

Revirada francesa de Frédéric Voilley, Illustracions de Bernard Manciet, Maqueta de J.M. Latapie

Una co-edicion Jorn, amb "Les amis de Michel Miniussi".

L'autor:
Michel Minuissi es nascut a Paris lo 15 d’agost de 1956.
Passa sa joinessa a Canas sins sa familha mairala, provençala de longa tradicion. A l’entorn de 17 ans, encontra lo grop de lenga occitana de Nissa e participa activament a la parucion de lor revista "La Beluga". Perseguís sos estudis universitaris a Montpelhièr, sota la direccion de Robert Lafont e s’especialisa dins la literatura occitana per ne venir un element actiu, rigorós dins son escritura, brilhant e creator.
Conservator de bibliotèca en País d’Oc, entreten una correspondééncia rica e reguara amb los escrivans de lenga occitana.
De mai, escriu e publica, sovent jos anonimat o amb un escais, dins la revista OC, e ne ven redactor tre 1986 de letras, nòtas literàrias, estudis d’autors, poèmas, ensages...
En 1988, paréis son primièr roman, Jiròni, editat per Jorn/Fédérop (presentat per Robert Lafont).
Gravament malaut tre 1981, perseguís amb tenacitat son òbra escrita e contunha de promòure eficaçament la revista OC, totjorn exigent dins la causida dels tèxtes publicats, coma dins lor qualitat literària.
Dins son segon roman, que lo manescrit n’es balhat a las edicions OC pauc abans sa mòrt, Lei Passatemps, paréis a la debuta de l’annada de 1994, çò que li val lo Prèmi literari Antigone, la meteissa annada a Montpelhièr.
Michel Miniussi defunta lo 9 de genièr de 1992, daissant una soma considerabla d’escriches non encara publicats.

Taula:

FAUSSES CONFIDENCES         9
BERNAT MANCIET    
LE LYS NAISSANT         13
PANTOMIME         15
LA LINOTE - ÉFAROUCHÉE         19
L'ÂME - EN PEINE         21
LES IDÉES HEUREUSES         25
LA CHEMISE BLANCHE         27
PRÉLUDE EN AMI, LA TIERCE MAJEURE         31
LES JEUNES SEIGNEURS         33
LES BARICADES MISTÉRIEUSES         37
L'ÉTOURDI         39
LA QUISTA D'UN PARADIS         43
FREDERIC VOILLEY